İnsanın hayatta mutlaka bir umudu olmalı,bir ideali, yapmak istediği, ulaşmak istediği bir nokta olmalı. Bu okudugu okulu bitirmekten tutun da calıştıgı yerde bir yerlere gelmeye kadar hersey olabilir. Taa ki gün gelir beklentin kalmaz hayattan işte o gün ne yapıyorum ben diye sorgulamaya başlarsın hayatı yaşantını herşeyi, neden boyle neden soyle diye. Öyle ki iş dönüp dolaşıp neden yaşıyoruz ki bize kadar geliyor ve kendisini mutsuz hissetmeye başlıyor insan. İşte bu umutsuzluktan kaynaklanan mutsuzluğun caresi cok zor. İlla bir umudun bir beklentin olacak hayattan, yanlış da olsa dogru da olsa birşeylerin peşinden koşacaksın koşmalısın da ve asla da umutsuzluga kapılmayacaksın.
*Mutlaka önüne engeller cıkacak hayatta, kendini yedi cihan sefiri sanan yöneticiler de cıkacak, egosunu yetkileriyle senin üzerinde tatmin etmek isteyen eksik akıllı ezik tipler de, en ufak bir hareketine takan bir hoca ya da amir ya da müdür hiç farketmez; sınavda yazdıgın kagıttan cok senin karakterine takandan tut da, çalıştıgın yaptıgın işten çok hal ya da hareketlerine takanına, karakteri tam oturmamışndan tut da hiçbir zaman oturma umudu olmayanına, yaptığı ezik hareketlerlle tatmin olanına türlü türlü insanlarla karşılaşacaksın. Hayatta hiçbirşey yıldırmasın seni, döndürmesin yolundan bildiğin inandışın doğrulardan. Herşey sen de biter sonucta. Asla umudunu kaybetmeyeceksin, dimdik duracaksın bu hayattta...
*resimlerin üzerine tıklayıp büyük halini görebilirsiniz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumumuzun daha etkili, daha verimli olması için lutfen sonuna isim, lakap, initial, plaka vb birşeyler ekleyelim