Bambaşka Bir Maç

   Gecen günlerde gerek oyunuyla gerek sonucuyla bir mac butun futbol muhabbetlerine yon verdi. Namı diger El Clasico olan bu mucadelenin adı izleyenlere bircok şeyi anlattı. Öncelikle bu macın neden bir klasik oldugunu gorduk, biz deki gibi derbinin adının olay değil mucadele oldugunu anladık. Sonra 13 macta 10 galibiyet ve 2 beraberlik alıp hiç maglup olmayan takımın adı Real Madrid olsa bile Barcelona'nın bu seriyi 5 golle bozabilecegini dorduk. Mourinho'nun bile g.t olup dakikalarca agzından tek bir kelime cıkmadan ve en önemlisi de o artist adamın el kol hareketleri jest ve mimikleriyle ün yapmış şahsiyetin macın son yarım saatinde sabit durabildiğini gorduk. Bir takımı oynatmamanın rolu iyi pas yapmak oldugunu bir kez daha gorerek anladık. Zira Real Madrid'in 245 isabetli pasına, Barca 609 isabetli pas yaparak karşılık vermiş. Dünya'nın en popüler oyuncularından biri olan Cristiano Ronaldo'nun caesiz kalabildiğini gorduk, Almeria'ya 8 atmak kolay bizim macta boyle bir şey olması zor derken ki ruh haliyle mac anındaki ruh halinin nasıl birbirinden farklı oldugunu gorduk. Messi'nin insan olmadıgına bir kez daha şahit olduk.

Dünyannın en iyi kalecilerinden biri olan Casillas'ın yerden kalkamadıgını gorduk, Mourinho'nun takımının defansından beş gol sızabildiğini gorduk. Sergio Ramos'un profesyonel futbolculugunun bes gole kadar dayandıgını sonrasında mahelle maclarındaki cocuklara benzediğini saga sola saldırdıgını gorduk. Hayatta nerde olursak olalım buyuk konuşmammız gerektiğini, yarının neler getirceginin belli olmadıgını gorduk bir kez daha Mourinho sayesinde. Daha bir sene önce aynı stadda şov yapan adamın, mac sonunda esip gurleyen adamın nutkunun tutuldugunu gorduk. Kapak yapma deyiminin geldiği son noktayı gorduk. (bkz: “Sen tercümandın, tercümansın, tercüman kalacaksın) Kısacası bir futbol macından fazlasını izledik, futbolun asla sadece futbol olmadıgını, bir mucadeleden fazlasını gördük.