"All the world's a stage and all the men and women merely players, they have their exits and entrances.." W. Shakespeare
Dünya bir oyun sahnesi, bizler birer oyuncuyuz..Bütün erkeler ve bütün kadınlar, sırası geldiğinde girerler ve çıkarlar bu oyun sahnesine.. Yıllar önce vermiş aslında şifreyi Shakespeare amcamız, çözmüş o zamanda olayı hatta bitirmiş son noktayı koymuş. Hayatı yaşıyorsan sana verilen rolu yapacaksın yani bildiğin rol yapacaksın işte. Öyle harbi falan olmayacaksın, için dışın bir falan da olmayacak, ne kadar harbiysen o kadar hıyarsın bu dunyada ya da bir o kadar patavatsız. Mesela tecrubeyle sabitlenmiş bir olaydır kendisi anlatacagım aşagıda. Bir arkadaşa(bayan) bir gun arayla iki cumle edilir, ilk gün saçın ne güzel olmuş oyle dersiniz, vereceği cevap şudur; "Ayy cok teşekkür ederim canım, sen de cok şıksın bugun" Ertesi gün gercekçi olup aynı kişiye aynı saca; "Bu nasıl sac hiçbirşeye benzememişsin" demeye çalışılırken daha bolunur lafınız, ondan sonra ne insnlıgınız kalır ne kibarlıgın. bir anda kaba görgüsüz bir hayvan olmuşsundur. İki gunde de siz aynı sizsinizdir sadece yorumunuz farklıdır ama yok olmamalıdır işte. Rol yapmalısın illa, içini bayacaksın kendinle çelişeceksin. Boyle olunca da insan soruyor ister istemez, 'E be kardesim eleştirinin olumlusuna acıksın da olumsuzu niye bu kadar rahatsız ediyor seni?' Bu sadece bir ornek tabi milyon tane bulabilrsiniz bunun benzerinden.
Ben hiç secemedim bu yolu, hep soyledim ilk aklıma geleni rol yapamadım hayatta hiç şimdi dönüp bakıyorum iyi mi yaptım kötü mü ben de bilemiyorum. Acaba şirin görünmek, rol yapmak daha mi iyiydi ki hayatta, hiç yoktan sırıtmazdım oyle bakınca dışardan batmazdım göze. Ama olmuyor işte elimde değil
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumumuzun daha etkili, daha verimli olması için lutfen sonuna isim, lakap, initial, plaka vb birşeyler ekleyelim