İnsan ister istemez alışıyor durdugu yaşadıgı yere, sevse de sevmese de hayatının bir kısmını gecirdiği yere alışıyor ve düşündükce o yerin ve orda yaşanılanların mazide kalan bir yaprak olacagını burkuluyor insanın içi belli belirsiz sebepli sebepsiz. Her bir önceki evin içinde yaşadıgın hatıralar da geride kalacak, artık bakamayacagın için bir koşesine hatırlamayacaksın orda gecen hatıraları. Cunku anahtarlıgındaki anahtarlar artık başka kapıyı acacaktır artık koridordan sola dondugunde mutfak, saga dondugunde banyo olmayacaktır, değişecektir tum alışkanlıkların. Dogal olarak bir alışma sureci olacak yeni yerine yeni hayatına, kapısına, penceresine herseyine bir alışma sureci. Tıpıkı hayatta oldugu gibi, dunyada da kendine ait bir evin yoksa kiracısın devamlı ve yaşanacak bu surec belli periyodlarla devamlı. Değişecek seni saran duvarlar değişen ihtiyaclarına göre. İşte benim de hayatım boyle bir taşınma surecinde gecti hep. Atalarımızın göcebe hayattan yerleşik hayata gecen en son milletlerden biri olmasından mıdır nedir devamlı bir göç halindeyim nedense. Bunun içindir ki son yedi yılda onuncu kez değişiyor catısı hayatımın. En uzun periyod son iki yılla Cevizlibağ'a ait şimdilik. Bundan sonra yeni mekan Yeni Bosna, bakalım bundan sonra neler gösterecek hayat nereye surukleyecek beni...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumumuzun daha etkili, daha verimli olması için lutfen sonuna isim, lakap, initial, plaka vb birşeyler ekleyelim